Kolejne zadanie w ramach gry czytelniczej, polegające na stworzeniu mashupu, swoistego kolażu literackiego wydało nam się wyjątkowo inspirujące. Mieliśmy wiele pomysłów na połączenie fragmentów tekstów literackich. W rezultacie, postanowiliśmy skomponować utwór na podstawie fragmentu książki „Wiosna 1941” Idy Fink oraz sceny z dramatu „Niemcy” Leona Kruczkowskiego.
Opowiadanie „Zabawa w klucz”, pochodzące ze wspomnianej wyżej książki „Wiosna 1941” uznaliśmy za swoistą retrospekcję historii jednego z bohaterów dramatu Leona Kruczkowskiego „Niemcy”-Joachima Petersa, komunisty, człowieka, który uciekł z obozu.
Joachim pojawia się w domu profesora Sonnenbrucha, który reprezentował konformistyczną postawę wobec faszystowskich Niemiec. Zachowanie Willego- syna profesora, to efekt oddziaływania mechanizmów manipulacyjnych systemu państwa totalitarnego. Podobne poglądy reprezentują pozostali członkowie rodziny Sonnenbrucha. Berta, żona profesora, synowa Liesel wykazują duże zaangażowanie w procesie „budowy” ideologicznej faszystowskich Niemiec. Obecność zbiega, Joachima Petersa, wymusza na bohaterach podjęcie decyzji udzielenia pomocy. Niestety, tylko w córce profesora- Ruth, odzywa się niezgoda na niesprawiedliwość i zło systemu.
Wybraliśmy tę scenę drugiego aktu, nie bez powodu. Przedstawienie postaci Joachima zainspirowało nas do refleksji nad jego życiem. Zastanawialiśmy się kim mógłby być, czy miał żonę, dziecko,
co przeżywał, kiedy został aresztowany za swoje komunistyczne przekonania. Opowiadanie: „Zabawa w klucz” pozwoliło nam wzbogacić biografię tej, tak ważnej dla dramatu, postaci, która niejako spolaryzowała postawy sportretowanych przez Leona Kruczkowskiego Niemców. Stworzyliśmy spójną opowieść, której bohaterem jest Joachim Peters, człowiek, który miał odwagę przeciwstawić się narzuconej ideologii nienawiści. Swoją postawę niezależności okupił stanem permanentnego strachu, który jest motywem przewodnim opowiadania. ”Zabawa w klucz” jest odpowiedzią na terroryzm ideologii. Mężczyzna, jego żona i syn, próbując oswoić strach, nazwali tak odtwarzaną kilkukrotnie scenę lęku i bólu, związaną z niebezpieczeństwem aresztowania głównego bohatera.
Przejmujące, niezwykle poruszające w swej prostocie formy i oszczędności w przedstawieniu emocji opowiadanie, doskonale wkomponowało się w historię rodziny Sonnenbrucha, wykreowanej przez dramatopisarza, Leona Kruczkowskiego.
Po wnikliwym przeanalizowaniu postaw bohaterów uwikłanych w tragedię ludzi tkwiących
w zbrodniczym systemie totalitarnym, napisaliśmy wspólnie scenariusz. Zdecydowaliśmy nakręcić film. Wybraliśmy reżysera, scenografa, dokonaliśmy wyboru obsady. W realizacji postanowiliśmy połączyć elementy tradycyjnego teatru telewizyjnego z elementami filmu fabularnego. Po nakręceniu materiału filmowego i montażu, opublikowaliśmy film na facebooku, na stronie szkoły, na YouTube, na stronie http://www.scbi.pl W ramach promocji szkoły w przestrzeni „realnej” na każdej długiej przerwie w bibliotece szkolnej uczniowie naszej szkoły oglądali film, będący realizacją ekranizacji naszej opowieści, której nadaliśmy tytuł „Narodziny zła”.